| Mhsaa | @Mhsaa_b

از خود نمی‌توان گریخت. این، تقدیر است

وقتي باهات صميمي نيستم باهام راحت نباش سوال نپرس شوخي ام نكن حال بهم زنِ لعنتی…

آدم ها و کارهایی که باعث شدن بخندی رو فراموش نکن.

روان ناپخته طاقت حمل اخلاق را ندارد. [اپیزود مهربان‌ها جهنم سازند از پادکست جافکری]

«عموما برای مردم تحمل کردن از تغییر کردن راحت‌تر است.» ریچل هالیس

یسریامون به همون اندازه که تنهایی رو دوست داریم، ازش بیزاریم!

کارفرمای بزرگوار؛ لطفا به کارمندی که تو تایم کاری خودش کارش رو به بهترین شکل ممکن تحویل می‌ده بها بده نه کارمندی که سیس آدم‌های شلوغ و با حجم کاری بالا رو می‌گیره و الکی اضافه می‌مونه! با بها دادن به این شومن‌ها، یه فرهنگ غلط رو نهادینه می‌کنی.

دليل تمام استرس، اضطراب و افسردگى هامون اينه كه: خودمونو ناديده می‌گیریم و براى راضی كردن بقیه زندگى می‌کنیم. و خود من تخصص عجیبی تو این موضوع دارم! و همین تو سال گذشته دهنمو سرویس کرد.

گمبرون🏝️

واقعیت زندگیم رو بخوام شرح بدم اینجوریه که آهنگا قفلی نیستن، فیلم و سریالا حوصله سربرن، آدما به شدت مسخرن، فُحشا حق مطلبو ادا نمیکنن، خونه دلگیره، بیرون زیادی شلوغه، دیگه با هیچی حال نمیکنم.

واقعا جلوی AI رو باید بگیرن، ادما دارن روز به روز مریض تر میشن

خیلی خوشحالم که زور خورشید مادرجنده به ابرها نمیرسه و داره پشتشون دست و پا میزنه.

درست میشه ولی همون موقع که نیازش نداری و گذشته

دارا بودن مسئولیت اجتماعی یعنی با حفظ فردیت، دیگری را دیدن… چطور میشه درگیر خودشیفته بازی مسخره خودمون باشیم و در عین حال بتونیم پارتنر یا دوست خوبی برای اطرافیانمون باشیم؟ رفتارمونو درست کنیم تا آدم های درست نصیبمون بشن.

یه روزی میرسه اجازتون دست خودتونه ولی باز ترجیح میدین بمونین خونه لحاف رو بغل کنین و سریال ببینین

غبطه میخورم به مخاطب دهه هشتادی هنر و موسیقی شاید اثری که دنبال میکنه اونقدر عمیق نباشه، ولی به هنر و هنرمند احترام میذاره، رسانه و پلتفرم رو خوب میشناسه و برای هنر هزینه میکنه به نظرم ایرانِ ده سال آینده، با تلاش این نسل، ایرانِ خیلی قشنگ تریه

مهم‌ترین ویژگی که خیلی به چشم میاد، قدردان بودنه.

همیشه نباید به بی عدالتی ها یا حرفای زوری که توی جاهای مختلف بهت تحمیل میشه عکس العمل نشون بدی یا به زبون بیاری، اینکه بذاری رفتاری بی جواب بمونه شاید نشونه بلوغ باشه.

چند وقتیه مدرک تئوری درجه سه مربیگری گرفتم و بیشتر روی شناخت و رفاقتی که بچهای باشگاه باهام داشتن بهم اعتماد کردن و درحال حاضر دوتا برنامه تمرینی دادم به بچها. مبلغش اصلا قابل توجه نیست، اما احساس میکنم این کاریه که معنای تازه‌ای قرار به زندگیم بده.

تحمل تنها چیزیه که پدر آدمو در میاره…