Pouyesh @PouyeshD

@doctoreyavash همونطور که دوستان به خوبی براتون توضیح دادند، استدلالتون نه تنها عقلی نیست بلکه کاملا اشتباهه، منتها همونطور که در رشته توییت گفتم، اصراری نیست که ما به شما ثابت کنیم که این اسلحه خالیه، مادامی که شما با ژست حکیمانه ما رو متهم به بی‌عقلی نکنی.

@doctoreyavash مشتاقانه دوست دارم دلایل عقلی شما رو بشنوم. جدی می‌گم.

حالا که کلی در مورد دین و حدیث و قصه‌های کودکانه که به عنوان تاریخ ادیان به خوردمون دادند حرف زدیم، بد نیست به یک نکته نه چندان کوچیک هم توجه کنیم. خیلی از آدمهایی که خداباورند، در مواجهه با این قصه‌ها، می‌گن ما می‌دونیم که اینها افسانه‌هایی‌اند که ذهن بشر برای پاسخ به سوالاتش

ساخته، منتها حقیقت اینه که ما در این جهان پر استرس به کسی یا چیزی نیاز داریم که در تنگناها بهش چنگ بزنیم تا بتونیم روانمون رو آروم کنیم، دلمون رو قرص کنیم و از پس مشکلات بربیایم. اگر به مشکلی برخوردیم، دعا کنیم که نیرویی ماورایی در حل مشکل کمکمون میکنه و اگه به مصیبتی گرفتار شدیم

خودمون رو اینطور دلداری بدیم که حتما صلاحی در کار بوده و یا حتما در جایی دیگه (چه در این دنیا یا چه در دنیای بعد از مرگ) برامون جبران می‌کنند. این مایندسِت به ما آرامش می‌ده و ما رو از فروپاشی ذهنی در امان نگه می‌داره، کجاش ایراد داره؟ خود من شخصا ۳-۴ سال هم با این طرز فکر زندگی

کردم. قبل از هرچیز باید بدونیم که دو نفر از اسلحه خالی می‌ترسند، یکی کسیه که شما اسلحه خالی رو به سمتش نشونه گرفتی، و دوم خود شما که می‌دونی اسلحه‌ات خالیه و اگر طرف مقابل متوجه این امر بشه، کارِتون تمومه! پس در ابتدا باید خودتون باور کنید که این اسلحه خالی نیست، بلکه واقعی

و آماده شلیکه. بنابراین اولین قدم برای اینکه شما بتونید از این سلاح خداباوری آرامش بگیرید اینه که باور کنید کار می‌کنه، یعنی قلبا باور کنید که خدایی هست که کار و زندگیش اینه که هوای شما رو داشته باشه و وقتی جایی گیر کردید تمام کارهاشو کنسل کنه و بیاد شما رو نجات بده و غیره.

همینطور که می‌بینید باور این موضوع به این راحتی نیست و شما نیاز به یک منتور دارید که اینو تو مغزتون فرو کنه، حالا ما ایرانیها چون از بچگی آخوندها اینو تو مغزمون فرو کردند زیاد کار سختی نداریم، صرفا لازمه یک کم پیاز داغشو کم کنیم و بعد دیگه we are ready to go، ولی این خارجیها

می‌رن کلی منتور و فلان می‌گیرند یا از این سخنرانیهایی که به اصطلاح حس خوب می‌ده و ایمان رو تقویت می‌کنه گوش می‌کنند تا بتونند این داستان خدای سوپرمن رو باور کنند. خب ممکنه که شما بپرسید که اشکالش چیه. تجربه من اینطور بود که شما برای اینکه این داستان رو باور کنید و همزمان هم تو

دام آخوند و کشیش و فلان نیفتید، مجبورید یک دین من‌درآوردی درست کنید. دینی که خودتون به سلیقه خودتون براش اصول و فروع تعریف می‌کنید، مثلا می‌گید من توحید رو لازم دارم، پس توحید رو بر می‌دارم، ولی اینکه یکی با خدا از طریق جبرئیل حرف می‌زده، یک کم خنده‌داره، پس نبوت رو برنمی‌دارم.

داستانهای جهنم و بهشت هم بعضی جاهاش احمقانه‌ست ولی اونجاش که اگه این دنیا بدبخت بشم هنوز امیدی هست که اون دنیا خوشبخت بشم رو دوست دارم، پس معاد رو هم نصف و نیمه قبول می‌کنم، امامت که کلا کنسله، ولی حالا امام حسین و قیمه روز عاشورا رو قبول دارم. به هرحال شاید شفا بده و علی آخر…

بعد شما تمرین می‌کنی که این دین جدید رو باور کنی و به خودت بقبولونی، منتها چون دستگاه پروپاگاندای آخوند قویه، دائم از همون سوراخهایی که تو مغزت باز گذاشتی می‌خواد وارد بشه و کنترل ایمانت رو به دست بگیره، مثلا خدا رو قبول داری، پس بیا این آیه زیبا و رحمانی رو گوش کن، زیبا بود نه؟

خب اینو پیغمبر از خدا نقل کرده دیگه، بعد شما دوباره باید بگی نه من نبوت رو قبول ندارم. یا مثلا بهت عذاب وجدان می‌ده که اگه می‌خوای خدا در روز سختی کمکت کنه، تو هم باید فلان بایدها و نبایدها رو رعایت کنی، باز دوباره باید بگی نه براساس باور من، این بایدها و نبایدها اجباری نیست

و این جنگ دائمی بین باورهای دست‌چین شده تو با باورهای جریانِ اصلی ادامه پیدا می‌کنه بعد یک‌جایی می‌بینی که در این جنگ یا باورهات انقدر ضعیف شده که دیگه خودت هم می‌دونی که اون اسلحه تو دستت خالیه و دیگه دلت رو قرص نمی‌کنه، و یا اینکه برعکس، تو در این جنگ دوباره داری می‌ری که بیفتی

در گرداب دین و باورهای جریانِ اصلی که همون دین آخوندها و کشیشها و خاخام‌ها باشه. برای همینه که این مرحله دین من درآوردی اغلب یک برزخ موقتیه و شما یا به کل از دایره اون دین خارج می‌شی، یا به آغوش اسلام برمی‌گردی. البته حتی ممکنه این خروج به این شکل باشه که دیگه شما خودت هم

قبول ندارری که مسلمونی، ولی به هرحال به یک چیزی که خودتم نمی‌دونی اسمش چیه باور داری. از اینجا به بعد شما دیگه از رادار مسلمین و کافران خارج می‌شی، یعنی اصولا دیگه برای کسی اهمیت نداره که شما چی تو مغزت می‌گذره، حالا می‌خوای پیرو عرفان حلقه باش، یا پیرو عرفان زنجیر. یا اصلا هر

اسمی که دوست داری روش بگذار، همینکه سرت تو ماتحت بقیه نباشه و در صدد فرو کردن باورهای من درآوردیت به دیگران نباشی، حلّه. منتها سعی نکن که به دیگران بقبولونی که این باورهای من درآوردی تو منطقی‌تر و عقلانی‌تر از باورهای کسیه که به کل منکر خدای سوپرمن و این دست شیادیهای عرفانیه.

تو خودت با کلی زور زدن تونستی ناخودآگاهتو راضی کنی که باور کنه این اسلحه خالی واقعا کار می‌کنه. پس جلوی کسایی که دوست ندارند سر خودشون کلاه بگذارند و به کل این اسلحه خالی رو کنار گذاشتند، ژست عاقل و حکیم نگیر. کار خودتو بکن تا اونها هم دوباره یادت نیارند که اسلحه‌ات خالیه.

لعنت به اون بیشرف‌هایی که هر زندانی سیاسی‌ای شبیه‌شون نیست تخریبش می‌کنن و میگن پروژه‌ است. پروژه خود شمایین که تو بازی ج.ا قرار گرفتین و همدست حکم اعدام #توماج_صالحی شدین. خاک بر سرتون!

هنوز هیچ حکمی بصورت رسمی برای #توماج_صالحی منتشر نشده و هر حکم مشخص یا تخفیف در آن که توسط برخی سایت‌های معلوم‌الحال خبری منتشر شده است فضاسازی رسانه‌ای برای حساسیت‌زدایی از پرونده و آسیب‌های وارده به توماج صالحی و در راستای منفعل کردن وی است. حکم رسمی دادگاه پس از دریافت و…